تری واليس، 39 ساله، در ماه ژوئيه سال 1984 سرنشين اتومبيلی بود که از جاده منحرف و به رودخانه پرتاب شد. در جريان آن حادثه راننده اتومبيل، دوست آقای واليس، درگذشت.
امدادگران يک روز بعد آقای واليس را در حالی که در بی هوشی به سر می برد پيدا کردند
در اثر حادثه از گردن به پايين فلج شد و توانايی سخن گفتن را از دست داد اما يک ماه قبل ناگهان به سخن افتاد و خانواده اش را به حيرت افکند.
اليشا بجلی، مدير اجتماعی مرکز پرستاری و بازپروری ناحيه استون گفت: او اول گفت "مامان" و او را متعجب کرد و بعد "پپسی" خواست بعد از آن هم "شير".
پدر آقای واليس گفت از زمانی که پسرش نخستين کلمات را بر زبان جاری کرد روز به روز بهتر شده است.
همسر تری واليس گفت که کل خانواده برای او دلتنگ بوده است.
وی گفت: "روبرو شدن با اين وضع خيلی مشکل بود. درک اين مساله که مردی که من با او ازدواج کردم ديگر حرف نمی زند مشکل بود."
آقای واليس همچنين فرزند دختری به نام "امبر" دارد که مدت کوتاهی پيش از حادثه به دنيا آمد.
او اکنون 19 سال دارد و آقای واليس که در اثر سانحه از گردن به پايين فلج است گفت می خواسته دوباره به حرف بيايد تا با دخترش حرف بزند.
مادر آقای واليس بازيافتن هوشياری پسرش را "معجزه" خواند و گفت: "من نمی توانم بگويم آن لحظه چه فکر می کردم. فقط نقش زمين شدم."
پزشکان مرکز بازپروری گفتند بهبود آقای واليس ممکن است تا حدودی به خاطر اين باشد که خانواده اش در روزهای تعطيل پايان هفته و همچنين ساير ايام تعطيل او را به خانه می بردند
خیلی باحاله نه من که کلی حال کردم
