پست
توسط mahdyar »
گر بر در دیر مینشانی ما را ..... گر در ره کعبه میدوانی ما را
اینها همگی لازمهی هستی ماست ..... خوش آنکه ز خویش وارهانی ما را
...
تا چند کشم غصهی هر ناکس را ..... وز خست خود خاک شوم هر کس را
کارم به دعا چو برنمیآید راست ..... دادم سه طلاق این فلک اطلس را
...
یا رب مکن از لطف پریشان ما را ..... هر چند که هست جرم و عصیان ما را
ذات تو غنی بوده و ما محتاجیم ..... محتاج بغیر خود مگردان ما را
...
ان الله مع الصابرین
انسان برای پیروزی آفریده شده است او رامی توان نابود کرد ولی نمی توان شکست داد.