دریا.نثر.امین آزاد

[aminazad]

حافظه ی کوتاه سنگچین جوانی دریا راهوزبه خاطردارد.
آن لحظه که موج شدوغرورش زیرپای سنگهاشکست.
دریاهرچه رفت به بمبست ساحل رسیدوبرگشت.
خروشیدبرای آزادی.
موجکهای کوچک راله کرد.
گوشماهی های پناهنده را به ساحل مرگ هل دادوبازمثل همیشه به گل نشست.
مواج،سرشار ازپروازمرغان هوایی
اماتشنه ی پریدن
سرنوشت تحمیلی اش را مرورکردوبرای همیشه آرمید.