دوست

[4fasl]

من که در چشم تو ای دوست ندارم جایی
در لجن زار نیفتد نظر والایی
سوی تو آمدم و روی زمین افتادم
خنده کردی و گذشتی ز شکسته پایی
هر چقدر داد زدم هرچه صدایت کردم
نه جوابی بشنیدم نه ز تو آوایی
سر راه تو بلا دیدم و خون ، افتادم
سر بالین من پاره جگر می آیی؟
آسمان پر زبلا بود زمین پر زستم
مانداریم در این چرخ جفا ماوایی